Ο αθλητισμός στην Αρχαία Ελλάδα

΄

Τα αγωνίσματα στην αρχαιότητα ήταν τα εξής:

-δρόμος (αγώνες ταχύτητας: στάδιον, δίαυλος, οπλιτοδρομία - αγώνας αντοχής: δόλιχος),
-πένταθλο (άλμα, δίσκος, ακόντιο, δρόμος, πάλη),
-βαρέα άθλα (πάλη, πυγμή, παγκράτιον),
-ιππικά αγωνίσματα (αρματοδρομίες και ιπποδρομίες).

Οι αθλητικοί χώροι που λειτουργούσαν ήταν το Στάδιο, το Γυμνάσιο και ο Ιππόδρομος, τους οποίους συναντάμε όχι μόνον στα μεγάλα ιερά αλλά και στις περισσότερες ελληνικές πόλεις. Από αυτούς ο σημαντικότερος ήταν το Γυμνάσιο. Εκεί ελάμβανε χώρα η εκγύμναση των αθλητών αλλά και η προετοιμασία των εφήβων για τη στρατιωτική τους θητεία. Αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα κάθε ελληνικής πόλης και γρήγορα εξελίχθηκε σε χώρο γενικότερης μόρφωσης και καλλιέργειας πνευματικών και ηθικών αξιών, όπου συγκεντρώνονταν καλλιτέχνες, φιλόσοφοι και ρήτορες

Στην αρχαία Ελλάδα εκείνο που ενδιέφερε τους αθλητές ήταν η συμμετοχή στους αγώνες. Αποτελούσε τιμή για κάποιον να πάρει μέρος σε μια Ολυμπιάδα. Ο υγιής συναγωνισμός μεταξύ των αθλητών ήταν εκείνο που υπερίσχυε. Ο αθλητής που νικούσε και κατακτούσε την πρωτιά είχε την αναγνώριση όλων των συναθλητών του. Η ανταμοιβή του νικητή ήταν πρώτα από όλα η ικανοποίηση που ένιωθε ο ίδιος για τη νίκη του. Ακολουθούσε ο θαυμασμός των άλλων και η φήμη, που αποκτούσε σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς το όνομά του και η νίκη του γίνονταν γνωστά σε όλες τις πόλεις. Τέλος οι τιμές που του πρόσφερε η πόλη του ήταν μεγάλες.